wtorek, 5 listopada 2024

*** (kiedy pytasz o strukturę piasku)

 

Dla wnuczki

chciałabym zatrzymać dla ciebie czas
kiedy pytasz o strukturę piasku
i o kobaltowy kolor nieba

najspokojniejsze noce pełne snów
z magią twojej szczęśliwej gwiazdy
zamkniętą w jaśminowych nutach
w niebieskości twoich oczu

chciałabym wywróżyć
szczęścia pełne dłonie
z ciepłem najbliższym sercu
kiedy widzę jak odgarniasz
niesforny kosmyk z czoła
i bezbłędnie dodajesz literę
w samym środku słowa
już wiem

kiedyś rozkołyszesz świat
ignorując czas będziesz wykradać
wszystko co tylko się da
z najgłębszych zakamarków
o których jeszcze dzisiaj
nawet nie śnisz
 

Foto by Petra from Pixabay

10 komentarzy:

  1. Pięknie, refleksyjnie i z miłością :-)
    Do naszych wnuków należy świat!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ślicznie dziękuję za zajrzenie do wersów i serdecznie pozdrawiam :)

      Usuń
  2. Piasczystość piasku
    Piasczy między palcami
    Piaskowy Dziadek
    p.jzns :)
    */Piaskowy Dziadek to postać z dawnej niemieckiej dobranocki /made in DDR/, ma twarz młodego chłopaka, któremu doklejono wąsy i brodę... jako dzieciak nie rozumiałem logiki jego istnienia, mimo że rozumiałem już pewną umowność tej bajki, jednak wciąż mi coś zgrzytało... niczym ten piasek w trybach świeżo naoliwionego mechanizmu mózgu dziecka, wnuczka swoich żyjących jeszcze wtedy Babci i Dziadka, które to tryby próbowały nadać onemu piasku jakąś strukturę...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Czyli coś w tym jest, teraz moja wnuczka próbuje te drobiny jeszcze rozkładać na cząstki :)

      Usuń
  3. Profundo poema. Te mando un beso.

    OdpowiedzUsuń
  4. Piękny wiersz. Czasu zatrzymać nie można ale nosić w sercu takie chwile już tak. Pozdrawiam serdecznie :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To prawda, dlatego od czasu do czasu coś powstaje :) Pozdrawiam serdecznie :)

      Usuń
    2. Mówi się, że dla wnucząt ma się cierpliwość większą niż wobec własnych dzieci. Ale i czas biegnie inaczej, gdy ma się go więcej i nie ma potrzeby za niczym gonić. A może to chodzi o przeżyte lata i zdobyte doświadczenie? Sama już nie wiem...
      Twoja wnuczka ma szczęście.

      Usuń
  5. Ależ piękne słowa skierowalas do wnuczki.
    Wzruszyłam się.
    Moje wielkie uznanie Dagmaro.
    Stokrotka /babcia dwóch wnuków/
    Czy mogłabyś napisać do mnie na rusinowa@op.pl....???

    OdpowiedzUsuń